ತಲುಪಿ ಸಂತೋಷ ಅದು ಜೀವನವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಅಥವಾ ತಿರಸ್ಕರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕೆ ಸಂಬಂಧಿಸಿದೆ. ಇತರರಿಗಿಂತ ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಮನೋಭಾವ ಹೊಂದಿರುವ ಜನರಿದ್ದಾರೆ.
ಅಬ್ರಹಾಂ ಮಾಸ್ಲೊ, ಮಾನವೀಯ ಮನೋವಿಜ್ಞಾನದ ಪಿತಾಮಹವು ಸಂತೋಷಕ್ಕಾಗಿ ಈ ಯೋಗ್ಯತೆಯನ್ನು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನಿಸುವ ಅಗತ್ಯ ಅಂಶಗಳನ್ನು ಗುರುತಿಸಲು, ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಕಾಂಕ್ರೀಟ್ ಸಮಸ್ಯೆಗಳನ್ನು ಬಗೆಹರಿಸಲು ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ರೂ ms ಿಗಳಿಂದ ಮತ್ತು ಸಾಮಾಜಿಕ ಸ್ಥಿತಿಗತಿಗಳಿಂದ ತಪ್ಪಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಹೇಳುತ್ತದೆ.
ಇದಲ್ಲದೆ, ಉನ್ನತ ಮಟ್ಟದ ಸ್ವಯಂ-ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸುವ ಮೂಲಕ ಸಂತೋಷವನ್ನು ಪಡೆಯಲಾಗುತ್ತದೆ ಎಂದು ಅದು ದೃ ms ಪಡಿಸುತ್ತದೆ.
ಇತರ ಮಾದರಿಗಳು ಮತ್ತು ಸಿದ್ಧಾಂತಗಳು ಸಹ ಇವೆ, ಇತರವುಗಳಲ್ಲಿ, ಒಂದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಮಟ್ಟವನ್ನು ಸಾಧಿಸಲು ಪ್ರಸ್ತುತ ಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ಸಂಶೋಧನೆ ಮತ್ತು ಏಕಾಗ್ರತೆ ಸಂತೋಷ. ವಾಸ್ತವವಾಗಿ, ಎಲ್ಲಾ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳಿಗೆ, ಅದು ಏನೇ ಇರಲಿ, ಇಲ್ಲಿ ಗಮನದ ಏಕಾಗ್ರತೆಯ ಅಗತ್ಯವಿರುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಈಗ ಅದು ಆ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ನಮ್ಮನ್ನು ಹತ್ತಿರ ತರುತ್ತದೆ, ಆದ್ದರಿಂದ ದೈನಂದಿನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಈ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಗಳನ್ನು ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಬಾರಿ ಮರುಸೃಷ್ಟಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಾಗುತ್ತದೆ. ಈ ವರ್ತನೆ ಒಂದು ರೀತಿಯಾಗುತ್ತದೆ ತತ್ವಶಾಸ್ತ್ರ, ಸಂತೋಷವು ದೈನಂದಿನ ಸಣ್ಣ ಸನ್ನೆಗಳಿಂದ ಬರುತ್ತದೆ.
La ಸಂತೋಷ ಇದು ಕಾಸ್ಮಿಕ್ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ಅಥವಾ ತನಗಿಂತ ದೊಡ್ಡದಾದ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಭಾವನೆಯ ಮೂಲಕವೂ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಬಹುದು, ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅದೇ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮನ್ನು ಒಳಗೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಒಳಗೊಂಡಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಇಲ್ಲಿ ನಾವು ಜೀವನದ ಅರ್ಥವನ್ನು ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದ ಹೆಚ್ಚು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ಉಲ್ಲೇಖಿಸುತ್ತೇವೆ.
ಹೆಚ್ಚು ಅಸ್ತಿತ್ವವಾದದ ದೃಷ್ಟಿಕೋನದಿಂದ, ದಿ ಸಂತೋಷ ಸಾವಿನ ನಂತರವೇ ಅದನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬಹುದು. ಇದು ಹೀಗಿದೆ ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಸಾಗುವಿಕೆಯು ಕೇವಲ ಒಂದು ಪೂರ್ವಸಿದ್ಧತಾ ಹಂತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಕೆಲವರು ನಂಬುತ್ತಾರೆ. ಈ ಚಿಂತಕರಿಗೆ, ಅದು ಎಣಿಸುವ ಅಂತ್ಯವಲ್ಲ, ಆದರೆ ಆ ಅಂತ್ಯದ ಹಾದಿ.
ಆದರೆ ಹೆಚ್ಚಿನ ಚಿಂತಕರು ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿಜೀವಿಗಳು ಇದನ್ನು ಹೇಳುವಾಗ ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ ಸಂತೋಷ ಅದು ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿ ಬರುವುದಿಲ್ಲ. ನಮ್ಮ ತಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಜಗತ್ತು ನೈಜ ಪ್ರಪಂಚವಲ್ಲ, ಇವೆರಡರ ನಡುವಿನ ವಿರೋಧವೇ ನಮಗೆ ಅಸಮಾಧಾನವನ್ನುಂಟುಮಾಡುತ್ತದೆ. ಅಪಶ್ರುತಿ ಮತ್ತು ಭ್ರಮೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಸ್ನೇಹಿತರಲ್ಲ, ನಾವು ಕೆಲಸ ಮಾಡಬೇಕು ಆದ್ದರಿಂದ ನಮ್ಮ ತಲೆಯಲ್ಲಿರುವ ಜಗತ್ತು ವಾಸ್ತವಿಕತೆಗೆ ಸಾಧ್ಯವಾದಷ್ಟು ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತದೆ.