Ulaşın mutluluk her birinin hayatı olduğu gibi kabul etme veya reddetme kapasitesiyle ilgili olacaktır. Mutluluk için diğerlerinden daha fazla yeteneğe sahip insanlar var.
İbrahim MaslowHümanist psikolojinin babası, bu mutluluk yeteneğini tanımlayan temel faktörleri tanımlamayı, kendi içine kapanık yaşamak ve sosyal normlardan ve sosyal koşullanmalardan kaçmak yerine somut sorunları çözmeyi söylüyor.
Ek olarak, mutluluğun daha yüksek bir kendini gerçekleştirme derecesine erişerek elde edildiğini onaylar.
Ayrıca, belirli bir seviyeye ulaşmak için şu an üzerinde araştırma ve konsantrasyona değer veren başka modeller ve teoriler de vardır. mutluluk. Aslında, ne olursa olsun, tüm faaliyetler, bizi bu duruma yaklaştıracak burada ve şimdi bir dikkat konsantrasyonu gerektirir, bu nedenle amaç, bu koşulları günlük yaşamda mümkün olduğunca çok kez yeniden yaratabilmektir. Bu tutum bir tür felsefe, mutluluk birçok küçük günlük jestten gelir.
La mutluluk Aynı zamanda kozmik bir katılım veya kişinin kendisinden daha büyük bir şeye katılma duygusuyla da ifade edilebilir, bunun gibi aynı zamanda bizi hem kapsamayan hem de içermeyen bir şeye. Burada yaşamın anlamına ve mutluluğun çok daha manevi bir tanımına atıfta bulunuyoruz.
Daha varoluşsal bir bakış açısından, mutluluk ancak ölümden sonra erişilebilir olacaktı. Bazıları bunun böyle olduğuna ve dünyadan geçişimizin yalnızca bir hazırlık aşaması olacağına inanıyor. Bu düşünürler için önemli olan son değil, bu amaca giden yoldur.
Ancak çoğu düşünür ve entelektüel, mutluluk tek başına gelmez. Kafamızdaki dünya gerçek dünya değil, bizi mutsuz eden ikisi arasındaki karşıtlıktır. Uyumsuzluk ve yanılsama iyi arkadaşlar değildir, kafamızdaki dünyanın gerçeğe olabildiğince yaklaşması için çalışmalıyız.