घराबाहेर व्यायाम करणे हे घरामध्ये करण्यापेक्षा चांगले आहे कारण त्याचा आपला विचार अधिक चांगले करण्यास मदत करण्याचा अतिरिक्त फायदा आहे. तथापि, हिवाळ्यात धावण्यासाठी बाहेर जा त्यामध्ये आपल्या शरीराला कमी तापमानास अधीन करणे समाविष्ट आहे, जर योग्य खबरदारी घेतली नाही तर जोखीम उद्भवू शकते.
प्रशिक्षणापूर्वी उबदार हिवाळ्याच्या आणि घराबाहेर जेव्हा हे घडेल तेव्हा विशेष प्रासंगिकता घेते. आणि हे असे आहे की स्नायूंना संकुचित होण्यास ऑक्सिजनची आवश्यकता असते आणि तापमान कमी होते तेव्हा ते म्हणतात ऑक्सिजन प्राप्त करण्यास अडचण येते, ज्यामुळे ते गरम केले नाही तर स्नायूंना अत्यधिक कडकपणा येतो ज्यामुळे जखम होऊ शकतात.
श्वासोच्छवासाच्या प्रणालीचा देखील थंडीमुळे परिणाम होतो, ज्यामुळे फुफ्फुस आणि घशात दोन्ही वेदना होतात. जेव्हा आपण अगदी थंड वातावरणात व्यायाम करतो तेव्हा श्वास घेताना थोडी अडचण अनुभवणे आणि प्रथम खोकला येणे सामान्य आहे, परंतु जेव्हा प्रशिक्षण वाढते तेव्हा ते अदृश्य होते. जर श्वासोच्छवासाच्या अडचणी आणि खोकला कायम राहिला तर प्रशिक्षण थांबवा आणि शक्य तितक्या लवकर डॉक्टरांचा सल्ला घ्या.
हायपोथर्मिया टाळण्यासाठी हायड्रेटेड रहाणे हिवाळ्यातील मैदानी वर्कआउटचा विचार केला तर हे आणखी एक प्राधान्य आहे. आणि असे आहे की जेव्हा आपण चांगल्या हवामानात व्यायाम करतो तेव्हा तितका घाम न आणल्यास, पाणी पिण्यास विसरण्याचा धोका असतो, ज्यामुळे हायपोथर्मियाचा धोका वाढतो. उन्हाळ्याप्रमाणे करा आणि तहान नसली तरी प्या.
योग्य कपड्यांमध्ये कपडे घाला ही आणखी एक खबरदारी आहे जी आपल्याला हायपोथर्मियापासून मुक्त करेल. तज्ञ कापूस-पॉलिस्टर मिश्रणाची शिफारस करतात कारण ते आम्हाला उबदार ठेवते परंतु त्याच वेळी घाम बाष्पीभवन होऊ देते आणि ते आपल्या त्वचेवरील ओल्या आणि थंड थरात रूपांतरित होण्यापासून प्रतिबंधित करते.
शेवटी, प्रशिक्षण संपल्यानंतर, शक्य तितक्या लवकर कोरडे कपडे घाला आणि, जर आपला घसा कोरडा वाटला असेल किंवा आपल्या शरीरावर थंडी असेल तर गरम पेय घ्या, जसे की ग्रीन टी, कोणत्याही प्रकारचे ओतणे आम्हाला या बाबतीत चांगले करेल.