गॅस्ट्रिक बायपास लठ्ठपणाच्या उपचारांसाठी एक प्रकारची शस्त्रक्रिया आहे ज्यामध्ये पोटात लहान थैली तयार होते. गॅस्ट्रिक बायपास शस्त्रक्रिया म्हणून देखील ओळखले जाते, हे यूएस आणि इतर देशांमध्ये सर्वाधिक प्रमाणात वापरले जाणारे तंत्र आहे, ज्यात सर्जन पोट मोठ्या भागामध्ये विभागते आणि त्याहूनही लहान बनवते.
छोटासा भाग शिवला जातो किंवा स्टॅप केलेला असतो, अशी बॅग बनविली जाते जी फक्त एक कप अन्न ठेवू शकते. अशा लहान पोटासह लोकांना लवकर पोट भरले पाहिजे आणि कमी खावे. या धोरणाला "प्रतिबंधात्मक" असे म्हणतात कारण पोटाचे नवीन आकार त्याच्याजवळ असलेल्या अन्नाची मात्रा प्रतिबंधित करते.
शस्त्रक्रियेच्या दुसर्‍या भागात बायपासचा समावेश आहे. शल्यचिकित्सक बहुतेक पोटातून नवीन, लहान पोटचे पाउच डिस्कनेक्ट करतात आणि लहान आतड्याचा पहिला भाग (ड्युओडेनम) लहान आतड्याच्या भागाशी थोडासा कमी करण्यासाठी (जेजुनेम) जोडण्यासाठी. या सर्जिकल तंत्राला "राउक्स-वाई" म्हणतात.
"आणि फॉर रॉक्स" नंतर, उष्मांक आणि पोषक द्रव्यांचे शोषण कमी होते, जेवण ड्युओडेनम टाळून थेट पोटातून थेट जेझुनममध्ये जात असल्याने. यामुळे, वजन कमी करण्याच्या या पद्धतीस "मालाब्सर्प्टिव्ह" म्हणतात.
साधारणपणे, पोटातील स्टेपलिंग आणि «राउक्स-वाई the एकाच शस्त्रक्रियेदरम्यान केले जातात, जेव्हा ते एकत्र केले जातात तेव्हा त्यांना Rou राउक्स-वाय तंत्रासह गॅस्ट्रिक बायपास called म्हणतात. हे सहसा लेप्रोस्कोमिकली चालते (पोटात लहान कापण्याद्वारे), जरी अशी काही प्रकरणे आहेत ज्यात ते शक्य नाही. मग सर्जन लेप्रोटोमी (पोटच्या मध्यभागी मोठा कट) करू शकतात
पुनर्प्राप्ती
गॅस्ट्रिक बायपास शस्त्रक्रियेनंतर, लोकांना रुग्णालयात दोन ते तीन दिवस राहिलेच पाहिजे घरी परत येण्यापूर्वी - कधीकधी हे रुग्ण कमी होते आणि इतरही जास्त, दोन किंवा तीन आठवड्यांनंतर पुन्हा नित्यक्रमात सामील न होण्याचा सल्ला दिला जातो.
गंभीर गुंतागुंत फारच दुर्मिळ आहेतविशेषत: जेव्हा प्रक्रिया अत्यंत अनुभवी सर्जनद्वारे केली जाते. तथापि, इतर आरोग्य समस्या शस्त्रक्रियेच्या परिणामी उद्भवू शकतात. उदाहरणार्थ, पूर्वीपेक्षा जास्त लोह किंवा कॅल्शियम शोषल्यामुळे अशक्तपणा आणि ऑस्टिओपोरोसिस होऊ शकतो. पूरक आहार घेणे आणि नियमितपणे चाचणी घेणे आपला धोका कमी करू शकते.